بهینه‌سازی عملکرد اقتصادی گوسفند مغانی در سامانه عشایری

کارشناسان شرکت‌های کشت و صنعت مغان، پارس، فردوس - کشاورزان پیشرو و کارشناسان مدیریت جهاد کشاورزی پارس آباد در محل سالن اجتماعات مدیریت جهاد کشاورزی پارس‌آباد برگزار شد. به گزارش روابط‌عمومی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل، محمود صحرایی با اشاره به پژوهش‌های چندساله این مرکز روی نژاد گوسفند مغانی اظهار داشت: نتایج پژوهش‌های انجام‌یافته نشان می‌دهد که تمرکز بر اصلاح نژاد علمی و مدیریت بهینه گله در سیستم پرورش عشایری، کلید بهره‌وری اقتصادی و توسعه پایدار در این حوزه است.

 وی با برشمردن مزایای نژاد مغانی گفت: این نژاد باتوجه‌به ویژگی‌هایی مانند جثه درشت، سازگاری با شرایط سخت کوچ، مقاومت به بیماری‌ها و بازده لاشه بالا، یک سرمایه ملی برای تأمین گوشت قرمز کشور و معیشت پایدار عشایر است.

 رئیس بخش تحقیقات علوم دامی مرکز تحقیقات اردبیل با تأکید بر لزوم تعیین اهداف اقتصادی در پرورش دام افزود: در پژوهش‌های ما، صفات اقتصادی گوسفند مغانی اولویت‌بندی شده است. بالاترین ضریب اقتصادی مربوط به صفات بازده لاشه، سرعت رشد و زنده‌مانی بره‌ها است. تمرکز بر بهبود این صفات، مستقیم‌ترین راه برای افزایش سودآوری گله‌های عشایری است.

 صحرایی به تحلیل مالی پرورش این نژاد اشاره کرد و گفت: در سیستم عشایری، بیشترین هزینه مربوط به تغذیه دام است. خوشبختانه گوسفند مغانی توانایی بالایی در استفاده از علوفه مراتع و پسماندهای کشاورزی دارد که این امر به کاهش هزینه‌ها کمک می‌کند.

 وی افزود: بر اساس مطالعات انجام‌شده توسط محققان بخش تحقیقات علوم دامی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل، پرورش هدفمند، توسعه سامانه‌های بهره‌ور و اصلاح نژاد گروهی گوسفندان مغانی می‌تواند درآمد سالانه یک خانوار عشایری را تا ۳۰ درصد افزایش دهد، زیرا با مصرف اقلام خوراکی حاصل از مراتع، ضایعات و پسماند محصولات کشاورزی و باغی و وابستگی کمتر بر اقلام خوراکی وارداتی، هزینه تولید گوشت کاهش می‌یابد.

 رئیس بخش تحقیقات علوم دامی مرکز تحقیقات اردبیل خاطرنشان کرد: افزون بر بُعد اقتصادی، پرورش این نژاد در سامانه عشایری موجب پویایی چرخه تولید گوشت قرمز کشور می‌شود. در بسیاری از استان‌های شمال غرب و غرب کشور، بخش قابل‌توجهی از گوشت قرمز داخلی از طریق گله‌های عشایری حاصل می‌شود که سهم گوسفند مغانی در آن چشمگیر است. جمع‌آوری داده‌ها و پایش علمی نژاد مغانی در مناطق ییلاقی و قشلاقی، همراه با آموزش‌های دامپروری کاربردی و نوین برای عشایر، می‌تواند بازده تولیدی این نژاد را چندین برابر افزایش دهد.