بهینهسازی تغذیه لارو تاسماهی سیبری، راهی به سوی افزایش راندمان تولید
به گزارش روابط عمومی انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری، محققان انستیتو تحقیقات بینالمللی ماهیان خاویاری موفق شدند با بهینهسازی همزمان مؤلفههای تغذیهای و شرایط محیطی، رشد و بقا لارو تاسماهی سیبری(Acipenser baerii( را در مرحله آغازین پرورش به طور قابل توجهی ارتقا دهند.
محمود محسنی معاون پژوهشی و فناوری انستیتو و مجری پروژه خاص "بررسی عادت پذیری لارو تاسماهی سیبری در زمان تغذیه از غذاهای زنده (لارو شیرونومیده و بیومس آرتمیا) به غذای کنسانتره" بیان داشت، مرحله لاروی، بحرانیترین دوره زندگی ماهیان خاویاری محسوب میشود، زیرا تکامل نیافتن سیستم ایمنی، گیرندههای حسی و دستگاه گوارش، باعث بالاترین میزان تلفات در این مرحله میشود. بنابراین هرگونه اختلال در مدیریت تغذیه یا پرورش میتواند پیامدهای جدی برای رشد و سلامت جمعیت در مراحل بعدی داشته باشد.
در پژوهش جدید، محققان تأکید کردند که تأمین جیره متعادل و مناسب نیازهای تغذیهای لارو نقش محوری در افزایش رشد، تقویت سلامت و بهبود نرخ بقاء ایفا میکند. در روزهای ابتدایی، استفاده از غذاهای زنده مانند ناپلیوس آرتمیا و لارو شیرونومید ضروری است، زیرا این منابع علاوه بر پروتئین و اسیدهای چرب ضروری، رفتار شکار و تغذیه لارو را تحریک کرده و بقا را به طور چشمگیری افزایش میدهند.
جایگزینی تدریجی این غذاهای زنده با جیرههای استارتر فرمولهشده زمانی موفقیتآمیز خواهد بود که ترکیب جیره از نظر پروتئین و لیپید، تعادل اسیدهای چرب ضروری، ویتامینها، مواد معدنی و افزودنیهای عملکردی به دقت تنظیم شده باشد. جیره استارتر طراحی شده در این انستیتو، با پروتئین قابل هضم بالا، لیپید غنی از LC-PUFAs، ویتامینها و عناصر معدنی، همراه با افزودنیهای عملکردی، محلول غنی ساز و سوپرمکملها، باعث افزایش اشتها، بهبود رشد اولیه و افزایش نرخ بقاء میشود.
نتایج این پژوهش نشان میدهد که ترکیب غذای زنده و جیرههای استارتر تخصصی، همراه با مدیریت دقیق تغذیه و کنترل کیفیت آب، میتواند رشد یکنواخت، کاهش ناهمگنی وزنی و تثبیت عملکرد فیزیولوژیک لارو را تضمین کند. همچنین، عادتدهی لارو به جیره فرمولهشده طی یک ماه با تلفات کمتر از ۲۵ درصد و حداقل ناهمگنی وزنی امکانپذیر است.
این دستاورد علمی، الگویی قابل اعتماد برای توسعه پروتکلهای تغذیهای پیشرفته در پرورش صنعتی تاسماهی سیبری ارائه میدهد و میتواند نقش مهمی در بهبود عملکرد و پایداری جمعیت این گونه ارزشمند ایفا کند.
