کشور پهناور ایران از نظر موقعیت جغرافیایی، تنوع آب و هوایی و توپوگرافی دارای شرایط ویژهای میباشد و در نتیجه از تنوع گونههای گیاهی گلدار و بی گل فراوانی برخوردار است. شناخت دقیق گونههای گیاهی و دستیابی به تنوع زیستی گیاهی کشور و نیز هر گونه برنامهریزی پیرامون توسعه و مدیریت منابع طبیعی کشور بدون مطالعه عمیق و شناخت دقیق و مطمئن پوشش گیاهی غیر ممکن میباشد. لذا این نگرش موجب شد که باغ گیاهشناسی ملی ایران در سال ۱۳۴۷ تأسیس گردد و سپس در جایگاه به مؤسسه گیاه شناسی ایران به فعالیت خود ادامه دهد. در سال ۱۳۵۸ در مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع ادغام و هماکنون به صورت بخش تحقیقات گیاهشناسی در انجام وظائف خود کوشش مینماید.
